چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ارزش‌های فرهنگی و گرایش جوانان به مصرف کالای ایرانی است. روش پژوهش از لحاظ هدف در زمره تحقیقات کاربردی و از نوع توصیفی – همبستگی می‌باشد. جامعه آماری شامل تمامی جوانان ۱۸ تا ۲۹ سال منطقه ۵ شهر تهران است که بر اساس فرمول کوکران ۳۸۴ نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه ارزش‌های فرهنگی هافتسد و مقیاس ملی گرایی مصرفی شیمپ و شارما می‌باشد. نتایج حاکی از آن است که ارزش‌های فرهنگ غالب در بین جوانان فردگرایی، فاصله قدرت کم، زن-گرایی و ریسک‌پذیری می‌باشد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داده است بین ارزش‌های فرهنگی با گرایش جوانان به مصرف کالاهای ایرانی رابطه منفی وجود دارد. طبق نتایج بین فردگرایی/ جمع‌گرایی با گرایش جوانان به مصرف کالای ایرانی رابطه منفی وجود دارد. بین مردگرایی/ زن گرایی و گرایش جوانان به مصرف کالای ایرانی رابطه مثبت وجود دارد. بین اجتناب از عدم اطمینان و گرایش جوانان به مصرف کالای ایرانی رابطه منفی وجود دارد. اما بین فاصله قدرت با گرایش جوانان به مصرف کالاهای ایرانی رابطه معناداری مشاهده نشده است. نتایج رگرسیونی نشان داد که مولفه‌های ارزش‌های فرهنگی توانسته اند ۴۱٫۱ درصد از واریانس گرایش جوانان به مصرف کالای ایرانی را تبیین کنند. طبق نتایج فردگرایی جوانان بالاترین تاثیر را بر گرایش جوانان به مصرف کالاهای ایرانی داشته است.

دسترسی به مقاله: